Korte geschiedenis van de Belgische opleidingskampen in Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog: reorganisaties en terug naar België

Eind december 1915 wordt het aantal opleidingskampen voor de infanterie teruggebracht tot zes. Het opleidingsprogramma voor een infanterist bedraagt gemiddeld 3 maanden. Voor andere wapens zoals bv de artillerie, is dit langer. Over het reilen en zeilen in de kampen zijn er ook kritische stemmen. In zijn memoires schrijft Jacques Pirenne, de latere secretaris van koning Leopold III, dat de opleidingskampen op een lamentabele wijze zijn georganiseerd en grotendeels worden geleid door officieren die achter het front zijn gestuurd om reden van ziekte of onbekwaamheid.

Grote reorganisatie

Het parcours van de opleidingskampen in 1915 en 1916 is opmerkelijk. Er worden grote aantallen soldaten en officieren opgeleid en er komen centra voor nieuwe specialisaties. 

Na een herschikking in de Belgische regering in juli 1917 wordt Charles de Broqueville als minister van Oorlog vervangen door luitenant-generaal Armand De Ceuninck en vanaf dan waait er een nieuwe wind. De Ceuninck is van oordeel dat de kampen een veel te ruim personeelskader hebben. Eén op de twee officieren is overbodig en hij stuurt er heel wat terug naar het Belgische front. Daarnaast maakt hij werk van een grondige reorganisatie. Eind 2017 worden meerdere kampen in Normandië gesloten en de opleiding voor soldaten wordt geconcentreerd op enkele locaties. Het aantal op te leiden rekruten is trouwens in 1917 al sterk verminderd. 

Terug naar België

In de zomer van 1918 krijgt luitenant-generaal de Sellers de Moranville de opdracht om de evacuatie van de kampen naar de bevrijde zones in België voor te bereiden. Een complexe organisatorische en logistieke operatie. Het Inspection Général de l'Armée wordt tenslotte op 19 februari 1919 ontbonden. 

De Belgische regering in 1918, in het midden vooraan regeringsleider
Charles de Broqueville, op de tweede rij in uniform de minister van 
Oorlog, generaal De Ceuninck.


De opleidingscentra trainen meer dan 106.000 soldaten gedurende gans de oorlog. Reken daarbij nog de 22.500 man die langs de opleidingscentra voor hulptroepen passeren en de 3.168 brevetten die door de centra voor officieren worden afgeleverd aan kandidaat onderluitenanten. Dat maakt een totaal van ongeveer 130.000 opgeleide manschappen voor de duur van de ganse oorlog.

Kris Smets

Bronnen
* BALACE, Francis, Ecoles de cadres et des centres d'instruction de l'Armée Belge en France 1914-1918.
BRETON, Willy, La Résurrection d'une Armée., Paris, 1917
CHATELLE, Albert, L'effort belge en France pendant la guerre (1914-1918)., Paris, 1934
DE SELLIERS DE MORANVILLE, Fonds de Selliers de Moranville., MRA
DES OMBIAUX, Maurice, Un Royaume en Exil, La Belgique du Dehors., Paris, 1917
LYR, René, Nos Heros Morts pour la Patrie., Bruxelles, 1920
PIRENNE, Jacques, Memoires et Notes Politiques., Verviers, 1975
WANTY, Emile, Le Milieu Militaire Belge de 1914 à nos jours, Tome 1., MRA, 1989

Reacties

Populaire posts