De schuur van Mr Blondel: Nieuws uit Frankrijk



"Ardres - Eindelijk toch een woord over de Belgische vestingschutters. Ruim 4000 onzer mannen zijn geestdriftig terug naar ons geliefd vaderland om er goed werk  dat ik niet verder te bepalen heb te gaan verrichten. Eenige honderden zijn als stielmannen dieper in Frankrijk om aldaar in de werkhuizen een nuttig handje bij te steken. Omtrent 3000 zijn er nog in Ardres. Het is spijtig dat hier geen kathedraal staat om iederen avond aan onze soldaten het lof te laten bijwonen; een halve uur voor de plechtigheid komen ze al vlug af om zeker plaats te hebben en op de bepaalde uur is de kerk bomvol; ze bidden godvruchtig in hun klein kerkboekje en daarna zingt ieder met volle stem de eerste helft vna het lied in het Fransch de tweede in het Vlaamsch. Onze Belgische vrienden van het H. Hart laten zich dan wel hooren. Hoe treffend en hoe stichtend. Met Allerheiligen en Allerzielen waren er meer dan 3000 communien." 

Uit De Stem uit België., 1 januari 1915. Uitgegeven in London voor de Belgische vluchtelingen van 1914 tot 1916.



Tot nu toe zijn we erin geslaagd om van de soldaten die hun naam achterlieten op de muren van de schuur van Mr. Blondel er vier te identifiëren. Alle vier kwamen ze van Vesting Antwerpen, van waaruit ze werden geëvacueerd naar Ardres, deels om er te bekomen, deels om er te worden heringedeeld in andere eenheden. Veel van hen waren reservisten of oudere militairen, en waren zwaar onder de indruk van de artilleriebeschietingen. De meesten hadden in de forten slechts beschikt over oude Lebel geweren, verouderde kanonnen en een summiere opleiding toen ze het geweld van de Dikke Bertha's moesten weerstaan. In sommige forten werd hard gevochten, ook tegen pogingen om ze in te nemen met infanterie. Minstens één van de geidentifieerden leed waarschijnlijk aan wat wij nu shell shock zijn gaan noemen. In Ardres werden ze gegroepeerd en doorgestuurd naar opleidingseenheden.

Reacties

Populaire posts